Colca Tour
Door: Lood
Blijf op de hoogte en volg Paul & Nel
21 Oktober 2012 | Peru, Arequipa
Nadat onze onvolprezen reisleider Paul , die alles tot in de puntjes heeft voorbereid, het hoofdstuk Arequipa heeft afgesloten, gaan we ons nu richten op het volgende uitje in ons programma: de 2-daagse colca-tour op 18 en 19 oktober.
Eigenlijk moet je deze dagen alleen omschrijven met woorden zoals, amazing, onbeschrijfelijk, fantastico, onvoorstelbaar etc. Punt uit. Maar ja, we hebben beloofd een verslag te maken en ik zal mijn best doen er iets van te maken.
Om half acht de bus in voor een lange tocht naar Chivay door een geweldig mooi Andes-gebergte. Volstrekt anders dan Alpen of Pyreneeen. Andes ook hoog, maar veel weidser en breder, waardoor op verschillende nivo's uitgestrekte plateau's te zien zijn, waar soms niets en soms dorpjes te zien zijn, waar het witte/grijze zand plaats heeft gemaakt voor groene velden met allerlei planten, bomen en groenten. En dat op soms wel 3,5 km hoogte. Richting Chivay viel verder op de terrasvormige berghellingen, die destijds door de Inca's zijn aangelegd voor het verbouwen van producten en die tot op de dag van vandaag door een slim irrigatie-systeem nog steeds volop dienst doen.
Onderweg vele lama's en alpaca's gezien, die op geringe afstand rustig stonden te grazen en drinken. De tocht door de bergen ging tot bijna 5 km hoogte, wat wel te merken was aan je ademhaling als we even de bus uitgingen voor een sanitaire stop dan wel een stop om de locale economie te stimuleren.
Tegen het middaguur bereikten we chivay, 'n oude Inca-stad, die bekend stond bij de Inca,s als de stad der liefde, omdat de vrouwen er verre in de meerderheid waren en er dus werk aan de winkel was voor de heren. Na de lunch een 1,5 uur durende wandeling door de bergen met schitterende uitzichten. Het was niet makkelijk voor Ingrid, die halverwege ook opmerkte " welke idioot kan zoiets verzinnen?" Gelet op de hoogte ( ca 4000 m) dacht ze meer aan overleven en hoe moet ik mijn voeten neerzetten dan te genieten van de waarlijk schitterende omgeving, waar de rivier de Colca ontspringt.
Na afloop wandeling konden we uitrusten in een Spa Hot Spring, waar het water circa 37 graden was. 'S-avonds nog lekker burgerlijk in een restaurant wezen eten met het gebruikelijke orkestje en volksdansjes van een in klederdracht gestoken paar. Lood had het " geluk" ook nog even te mogen meedansen in klederdracht ( gelukkig geen foto's beschikbaar). Op tijd naar bed, want morgen begint de tour om 06.00 uur.
Via een grotendeels onverharde weg ( de bus had gelukkig goede stoelen) wederom door de bergen van de Andes langs de diepe kloven van de Colca naar de plek, waar we de Condor zouden kunnen bewonderen, als we tenminste geluk zouden hebben. De canyons hier waren, zo begreep ik van onze gids, dieper dan de grand canyon in N.A.
Die laatste hebben we nooit gezien, maar deze waren echt een plaatje voor het oog.
De condors hebben we ook tot bijna 10 meter afstand bij ons voorbij zien zweven als heersers van de bergen. Wederom volgens onze gids kunnen deze vogels wel 70 jaar en bijna 18 kilo zwaar worden. Ook weten deze vogels precies wanneer de zeehonden hun jongen werpen, want dan vliegen/zweven ze honderden kilometers naar de Pacific om de placenta's als voedsel/lekkernij naar binnen te werken. We hebben er een stuk of zes zien rondzweven en om een uur of elf zijn ze verdwenen uit dit gebied, hetgeen ook de reden is, dat je vroeg uit de veren moet om ze te kunnen zien.
Naast de Colca ontspringt in dit gebied ook de Amazone ( zoals bekend de langste rivier ter wereld) op ruim 6000 meter hoogte. Tijdens een half-uur durend wandelingetje ( Ingrid ging dit keer niet mee) konden wij ook deze met sneeuw bedekte berg bewonderen.
Hoewel er nog veel meer te vertellen valt over dit zeer geslaagd uitstapje ( dank aan Paul, die dit allemaal heeft uitgezocht) maak ik er nu een eind aan, want het is inmiddels 19.00 uur op zaterdag 20 oktober. Vandaag zijn we per bus naar Tacna in het verre zuiden van Peru gereden en bereiden ons voor om morgen uiteraard weer per bus de grens met Chili over te steken. De tocht vandaag ging door dessert-achtige streken, afgewisseld met schitterende uitzichten in de bergen. We zaten 1 hoog en voorin in de bus met alleen maar glas voor ons, zodat we een vrijwel onbeperkt uitzicht hadden. Op deze wijze reizen kan voor niemand een straf zijn!!!!!!
Tot in Chili.
Eigenlijk moet je deze dagen alleen omschrijven met woorden zoals, amazing, onbeschrijfelijk, fantastico, onvoorstelbaar etc. Punt uit. Maar ja, we hebben beloofd een verslag te maken en ik zal mijn best doen er iets van te maken.
Om half acht de bus in voor een lange tocht naar Chivay door een geweldig mooi Andes-gebergte. Volstrekt anders dan Alpen of Pyreneeen. Andes ook hoog, maar veel weidser en breder, waardoor op verschillende nivo's uitgestrekte plateau's te zien zijn, waar soms niets en soms dorpjes te zien zijn, waar het witte/grijze zand plaats heeft gemaakt voor groene velden met allerlei planten, bomen en groenten. En dat op soms wel 3,5 km hoogte. Richting Chivay viel verder op de terrasvormige berghellingen, die destijds door de Inca's zijn aangelegd voor het verbouwen van producten en die tot op de dag van vandaag door een slim irrigatie-systeem nog steeds volop dienst doen.
Onderweg vele lama's en alpaca's gezien, die op geringe afstand rustig stonden te grazen en drinken. De tocht door de bergen ging tot bijna 5 km hoogte, wat wel te merken was aan je ademhaling als we even de bus uitgingen voor een sanitaire stop dan wel een stop om de locale economie te stimuleren.
Tegen het middaguur bereikten we chivay, 'n oude Inca-stad, die bekend stond bij de Inca,s als de stad der liefde, omdat de vrouwen er verre in de meerderheid waren en er dus werk aan de winkel was voor de heren. Na de lunch een 1,5 uur durende wandeling door de bergen met schitterende uitzichten. Het was niet makkelijk voor Ingrid, die halverwege ook opmerkte " welke idioot kan zoiets verzinnen?" Gelet op de hoogte ( ca 4000 m) dacht ze meer aan overleven en hoe moet ik mijn voeten neerzetten dan te genieten van de waarlijk schitterende omgeving, waar de rivier de Colca ontspringt.
Na afloop wandeling konden we uitrusten in een Spa Hot Spring, waar het water circa 37 graden was. 'S-avonds nog lekker burgerlijk in een restaurant wezen eten met het gebruikelijke orkestje en volksdansjes van een in klederdracht gestoken paar. Lood had het " geluk" ook nog even te mogen meedansen in klederdracht ( gelukkig geen foto's beschikbaar). Op tijd naar bed, want morgen begint de tour om 06.00 uur.
Via een grotendeels onverharde weg ( de bus had gelukkig goede stoelen) wederom door de bergen van de Andes langs de diepe kloven van de Colca naar de plek, waar we de Condor zouden kunnen bewonderen, als we tenminste geluk zouden hebben. De canyons hier waren, zo begreep ik van onze gids, dieper dan de grand canyon in N.A.
Die laatste hebben we nooit gezien, maar deze waren echt een plaatje voor het oog.
De condors hebben we ook tot bijna 10 meter afstand bij ons voorbij zien zweven als heersers van de bergen. Wederom volgens onze gids kunnen deze vogels wel 70 jaar en bijna 18 kilo zwaar worden. Ook weten deze vogels precies wanneer de zeehonden hun jongen werpen, want dan vliegen/zweven ze honderden kilometers naar de Pacific om de placenta's als voedsel/lekkernij naar binnen te werken. We hebben er een stuk of zes zien rondzweven en om een uur of elf zijn ze verdwenen uit dit gebied, hetgeen ook de reden is, dat je vroeg uit de veren moet om ze te kunnen zien.
Naast de Colca ontspringt in dit gebied ook de Amazone ( zoals bekend de langste rivier ter wereld) op ruim 6000 meter hoogte. Tijdens een half-uur durend wandelingetje ( Ingrid ging dit keer niet mee) konden wij ook deze met sneeuw bedekte berg bewonderen.
Hoewel er nog veel meer te vertellen valt over dit zeer geslaagd uitstapje ( dank aan Paul, die dit allemaal heeft uitgezocht) maak ik er nu een eind aan, want het is inmiddels 19.00 uur op zaterdag 20 oktober. Vandaag zijn we per bus naar Tacna in het verre zuiden van Peru gereden en bereiden ons voor om morgen uiteraard weer per bus de grens met Chili over te steken. De tocht vandaag ging door dessert-achtige streken, afgewisseld met schitterende uitzichten in de bergen. We zaten 1 hoog en voorin in de bus met alleen maar glas voor ons, zodat we een vrijwel onbeperkt uitzicht hadden. Op deze wijze reizen kan voor niemand een straf zijn!!!!!!
Tot in Chili.
-
21 Oktober 2012 - 09:40
Ronald & Taco:
Leuk om weer wat van jullie te horen, zo te horen hebben jullie het nog steeds fantastisch!
Vanuit NL de groeten van tuinman Henk voor beide, en heel veel plezier verder!
Xx -
21 Oktober 2012 - 10:48
Gert Jan En Anna Bella:
Wat een geweldige reis, we genieten van jullie verslagen . Voor Lood, quick heeft de bekerwedstrijd tegen VOP met 6-2 gewonnen. Groetjes van ons
-
23 Oktober 2012 - 12:01
Bianca:
Wat een mooi uitgebreid verslag van Lood! En prachtige beelden van idd ongelooflijke mooie vergezichten! Prettige voortzetting!Liefselly -
23 Oktober 2012 - 16:35
Liy Lohmann:
Hallo lieve mensen, wat een jalourmakende verslagen. Maar onze tijd gaat nog wel komen. We gaan later vat veel profiteren van jullie ervaringen. Ik herken de Crand canyon niet in jullie foto's maar wat is een mens een nietig wezentje he als je in deze omgeving loopt.Het is leuk dat jullie de moeite nemen om de verslagen te schrijven zo kunnen we een heel klein pietsje meegenieten. Ingrid kan je de insecten van je af houden? Lieve mensen maak veel plaatjes in je hoofd zjn over vele jaren zo weer oproepbaar. Geniet!!!\Liefs Lidy -
23 Oktober 2012 - 21:14
Joke & Ben:
Wat een belevenis! Heerlijk genieten..... We blijven jullie volgen! Lood; Ben heeft je wel gemist met z'n bestuursdienst. hahahahaha Zoen van Joke & Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
