rijk

Vandaag stond ik aan de voet van een groot monument aan de oever van de Taag in Lissabon*, ter ere van de Portugese ontdekkingen. Je ziet prins Hendrik de Zeevaarder, gevolgd door ontdekkingsreizigers als Cabral en natuurlijk Vasco da Gama. In een mozaïk op de grond zie je een kaart van de wereld waarin die ontdekkingen (veroveringen) zijn aangegeven, en dat is toch heel wat: Brazilië natuurlijk, een aantal landen in Afrika, delen van India, en veel land en veel eiland in het verre oosten. Ze hebben dat nu allemaal niet meer, maar vooral in Lissabon zie je dat dit voormalig bezit wel een flinke kleurrijke minderheid heeft opgeleverd, waarvan het mannelijk deel niet erg veel lijkt te doen, en het vrouwelijk veelal werkt in de schoonmaak (waar het -gelet op het resultaat- ook niet veel lijkt te doen).
Vroeger heeft het gebied overzee natuurlijk ook heel veel rijkdom gebracht, wat je terugvindt in alle paleizen, kastelen, kloosters en parken in dit land, teveel om allemaal te zien. Wij bekeken op weg naar Lissabon in de stad Sintra het jachtslot van de Portugese koningen*: naast prachtige decoraties in de grote zalen valt hier ook de kolossale keuken* op. De twee gekke torens op dit jachtslot zijn de schoorstenen van deze keuken!
De rijkdom, het klimaat en de port trokken in het verleden (en nog steeds) ook nogal wat Engelsen aan. Wij vonden even buiten Sintra het paleisje Monserrate, tot 1929 het zomerhuisje** van Francis Cook, rijk geworden in de textiel. Hij verzamelde bomen en planten van over de hele wereld, met als gevolg een - qua schoonheid en hoogteverschil -adembenemend park**. De Cookjes moesten bezit verlaten vanwege financiële problemen.
En nu verkeert heel Portugal in financiële crisis ! Niet dat dat ons nou erg opvalt; alle cafees en restaurants hier (en dat zijn er ontelbaar veel) zitten permanent vol, en iedereen lijkt zich een breuk te slepen aan de kerstcadeautjes!
Wij wensen alle trouwe lezers een mooi kerstfeest.