Krakow

In het vorige bericht zond ik foto’s van Woliborz, een gehucht op het Poolse platteland. Niet helemaal representatief voor Polen: in en rondom de steden ziet er wel wat beter uit. De afgelopen 15 jaar is er door de Polen natuurlijk heel wat gestukadoord, gemetseld en geplukt in Europa, en dat heeft heel wat geld in de Poolse laatjes gebracht: het wagenpark ziet er inmiddels prima uit, en veel huizen zijn aardig opgeknapt. De tuintjes blijven een rommeltje, maar dat is Pools.

De wegen zijn helemaal niet meer zo slecht, en alles is ook te krijgen: de Franse winkelketens Intermarché, Auchan en Carrefour hebben hun gigantische supers hier op veel plaatsen neergezet, en gelukkig is ook de Lidl overal te vinden.

Kortom, helemaal niet zo slecht hier. In ieder geval geen reden om zo chagrijnig te kijken als ze allemaal doen. Dat kan toch niet door het geloof komen? Want katholiek zijn ze hier ontzettend; op zondag zitten alle kerken helemaal vol, en moeten de laatkomers het bij de deur, én op het plein ervóór, doen met luidsprekers! En dat zijn er bij elke kerk heel wat!

Wij reden langs de zuidgrens door een mooi groen en glooiend landschap, via Raciborz en Bielsko-Biala naar de prachtige stad Krakow. Tot hier kwamen we nauwelijks een toerist tegen, maar hier des te meer. Grote groepen Israëlische jeugd in de oude Joodse wijk (die komen voor Auschwitz), busladingen Chinezen natuurlijk weer, en verder van alles en nog wat. Het is net Praag.

Wij konden het toch niet laten even te gaan kijken in Nowa Huta (“nieuwe hoogoven”), tegenwoordig een wijk van Krakow, in de jaren 50 opgezet als modelstad voor de werknemers van de grootste staalfabriek van Polen, die ernaast werd neergezet. Geen logische plaats overigens: het ijzererts moest uit Rusland komen, en de kolen van ver weg in Polen, maar het was uitsluitend communistische ideologie: bedoeld als tegenwicht voor de oude intellectuele elite in Krakow. De stad werd vanaf niets opgebouwd om 100.000 inwoners te huisvesten (alleen in de staalfabriek werkten er al 40.000) volgens socialistische idealen: betonnen flatgebouwen langs brede 3-baanswegen, met veel groen daarlangs. Verder mooie parken en kunstmatige meertjes, en veel algemene voorzieningen voor het volk. En eerlijk gezegd ziet het er nu –afgezien van de lelijke betonblokken in Sovjetstijl – een stuk gezelliger uit dan de Bijlmer.

Alle wegen komen uit op een groot centraal plein, het vroegere Stalinplein, dat tegenwoordig “Plac Ronalda Reagana” heet. Het werd zo omgedoopt vanwege de vriendelijke woorden die Reagan ooit aan de vakbond Solidarinosc wijdde.

Na twee dagen Krakow zijn we nu in Nowy Sacz, onze laatste halte in Polen. Het volgende bericht komt uit Slowakije.