Intifado
Door: paul
Blijf op de hoogte en volg Paul & Nel
29 December 2011 | Portugal, Aljezur
Het was een heerlijk zonnig weekje in Lissabon! De stad aan de brede monding van de Taag is gebouwd op zeven heuvels, vermoeiend, ware het niet dat de stad beschikt over geweldig openbaar vervoer dat je zonder geklauter werkelijk in alle uithoeken brengt.
Beneden aan de oever staat een groot zee-aquarium, dat zeer de moeite waard bleek; verder kent de stad eigenlijk geen spectaculaire hoogtepunten, maar is gewoon druk, sfeervol en uiterst gezellig. Werkelijk door de hele stad heen vind je talloze restaurantjes en kroegen, allemaal voortdurend goed bezet - en niet alleen door toeristen. Er wordt wat verteerd hier; de stad had ook Consumptiebon kunnen heten!
In Lissabon kun je niet om de Fado heen, de Portugese "blues" : treurige liederen vol verdriet en verlangen, ooit ontstaan in de kroegen van Alfama, de oudste wijk van Lissabon. Op aanraden van de campingmeneer bezoeken we in Alfama een Fado-restaurant, naar blijkt met en prijzige kaart en knipmessende bediening: kaarsrecht, handjes op de rug, speurend naar lege glazen en borden. Wij kozen voor een traditionele Portugese soep, en daarna konijn. Helaas bleken de konijnen niet aanwezig, dus dan maar gegaan voor de mixed grill. De soep bleek een uitermate smerig watertje, waarin onduidelijke sliertjes, een broodkorst en een gebakken ei ronddreven. De mixed grill benaderde de kwaliteit van de barbeque op de camping maar met moeite; de konijnen hadden hun bereiding in déze keuken kennelijk niet af willen wachten. Maar goed, de wijn was prima, net als de muziek: drie uitstekende gitaristen, die achtereenvolgens drie zangeressen en een zanger begeleidden. En zo werd het toch een leuke avond, zo vlak voor de Kerst.
Daar maken de Portugezen overigens buitenshuis niet zo heel veel werk van: een enkel kunstboompje, een banier aan het balkon met een afbeelding van het kindje Jezus op een kussen, en in de etalages vaak een heel armetierig stalletje, en soms nog een paar wijzen tussen de aanbiedingen. Ook naar een nachtmis hebben we tevergeefs gezocht. Kerstmis is hier een feestje dat je thuis met familie viert - een medewerker op de camping vroeg ons: "Waarom zijn jullie nu hier? Hebben jullie helemaal geen familie?"
Wij vierden Kerstavond uitbundig met zijn tweetjes, met een voortreffelijk meergangendiner, in de camper!
Beneden aan de oever staat een groot zee-aquarium, dat zeer de moeite waard bleek; verder kent de stad eigenlijk geen spectaculaire hoogtepunten, maar is gewoon druk, sfeervol en uiterst gezellig. Werkelijk door de hele stad heen vind je talloze restaurantjes en kroegen, allemaal voortdurend goed bezet - en niet alleen door toeristen. Er wordt wat verteerd hier; de stad had ook Consumptiebon kunnen heten!
In Lissabon kun je niet om de Fado heen, de Portugese "blues" : treurige liederen vol verdriet en verlangen, ooit ontstaan in de kroegen van Alfama, de oudste wijk van Lissabon. Op aanraden van de campingmeneer bezoeken we in Alfama een Fado-restaurant, naar blijkt met en prijzige kaart en knipmessende bediening: kaarsrecht, handjes op de rug, speurend naar lege glazen en borden. Wij kozen voor een traditionele Portugese soep, en daarna konijn. Helaas bleken de konijnen niet aanwezig, dus dan maar gegaan voor de mixed grill. De soep bleek een uitermate smerig watertje, waarin onduidelijke sliertjes, een broodkorst en een gebakken ei ronddreven. De mixed grill benaderde de kwaliteit van de barbeque op de camping maar met moeite; de konijnen hadden hun bereiding in déze keuken kennelijk niet af willen wachten. Maar goed, de wijn was prima, net als de muziek: drie uitstekende gitaristen, die achtereenvolgens drie zangeressen en een zanger begeleidden. En zo werd het toch een leuke avond, zo vlak voor de Kerst.
Daar maken de Portugezen overigens buitenshuis niet zo heel veel werk van: een enkel kunstboompje, een banier aan het balkon met een afbeelding van het kindje Jezus op een kussen, en in de etalages vaak een heel armetierig stalletje, en soms nog een paar wijzen tussen de aanbiedingen. Ook naar een nachtmis hebben we tevergeefs gezocht. Kerstmis is hier een feestje dat je thuis met familie viert - een medewerker op de camping vroeg ons: "Waarom zijn jullie nu hier? Hebben jullie helemaal geen familie?"
Wij vierden Kerstavond uitbundig met zijn tweetjes, met een voortreffelijk meergangendiner, in de camper!
-
29 December 2011 - 20:22
Illo :
Niets gemist hoor kerst thuis, lig nu nog voor pampus na 3 dg kerst en 3 dagen koken, was wel heel gezellig. Volgend jaar gaat echtgenoot het helemaal verzorgen! Desnoods in peru. Capitool Peru en Spaans woordenboek gekregen.
Liefs -
30 December 2011 - 10:08
Ina & Wim Jansen:
moet een verademing zijn, zo' n kerstviering. Liever een echte fado dan mierzoete "stille nacht". En de overmatige kerstdiners en dito cadeaux is misschien ook niet alles.
Een heel goed, gezond en avontuurlijk 2012 !! -
30 December 2011 - 15:09
André En Riet - Nr 5:
We wensen jullie een goed en gezond 2012. Wat een prachtige reis maken jullie ! Groet Pessoa in Lissabon.
André en Riet
Amersfoort -
30 December 2011 - 19:44
Ada En Henk Vos:
Wij wensen jullie in alle opzichten een goed 2012 toe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
