San Pedro
Door: Lood
Blijf op de hoogte en volg Paul & Nel
28 Oktober 2012 | Chili, San Pedro de Atacama
Beste allemaal,
Het is nu 17.30 uur zondag 28-10 en dus de hoogste tijd om iets over de afgelopen drie dagen te vertellen.
Vrijdagmorgen begon de reis van Iquique naar San Pedro de Atacama al redelijk vroeg, want we hadden een hele tocht voor de boeg. We volgden de Pan Americana, ik geloof de langste weg ter wereld vanuit Noord- Amerika tot het uiterste zuiden van Zuid- Amerika, langs de kust tot Calama. We zagen prachtige stranden en grillige rotspartijen, die het land van de Pacific scheiden. Bij Calama gingen we landinwaarts de bergen en hoogte in. Ook hier soms uitgestrekte hoogvlakten en soms unieke vergezichten op de vele hoge, weidse bergen. Opvallend was de kleur van het zand cq steen, dat soms licht en soms donker was met rood, bruin, wit, grijs en zwart als basiskleuren. Ik hoop, dat het op de foto's een klein beetje te onderkennen is.
Een andere opvallend iets op de lange, rechte Pan Americana was het grote aantal kruisjes langs de weg, dat het aantal dodelijke ongelukken aangaf. We hebben ze niet geteld, maar het moeten er tientallen zo geen honderden geweest zijn.
Tegen einde middag kwamen we aan in San Pedro de Atacama (San Pedro), 'n lieflijk dorpje, waar de beschaving zijn intrede nog lijkt te moeten doen, maar waar wel overal Wi-fi aanwezig is. Het geheel (1900 inwoners) bestaat uit lange rechte muren van ca. 2,5 meter hoogte met hier en daar houten deuren, die toegang gaven tot een winkeltje of restaurant. Geen verdieping erop, maar gewoon een plat dak. De ongeveer 15 straatjes zijn verharde zandpaden, die veel stof doen opwaaien bij passerende auto's.
Dankzij Paul's goede huiswerk konden we bij hotel Elim direct terecht en het afdingen verliep ook dit keer voor Lood redelijk. Hier blijven we drie nachten op ca 2500 meter hoogte om vast te wennen aan het nog hoger gelegen Bolivia.
Groot deel van de zaterdag besteed aan het (uit)zoeken van een betrouwbaar reisburo voor onze volgende trip nl.: een driedaagse tocht per jeep naar Bolivia, maar daarover later uiteraard meer. Einde dag gelukt, dus tot maandagmorgen rust.
Zondag-ochtend hebben Paul en Nel nog een ferme wandeling gemaakt in omgeving dorp om wat extra conditie te kweken voor Bolivia, terwijl Ingrid op het terras wachtte op Lood, die eens een chileense mis wilde bijwonen. Al jaren niet zo'n lange preek (ca 25 minuten) gehoord!!!
Overige tijd besteed aan bezoek winkeltjes met lokale producten en lezen in tuin van hotel. Tevens kon Lood, die verantwoordelijk is voor de pecunia, zijn administratie bijwerken, zoals op een van de foto's te zien is.Ook op z'n tijd een glaasje hebben we
niet vergeten. Paul is, zoals bijna elke dag, met zijn boekwerk bezig om te voorkomen, dat we de volgende dagen voor verrassingen komen te staan. En dat lukt hem steeds weer verdomd goed.
Tot slot nog een geruststellende mededeling voor iedereen, die een beetje jalours op ons zou kunnen zijn: vanaf vandaag mogen we tot en met woensdag geen alcohol gebruiken i.v.m. de hoogte waarop we bivakkeren. Tevens mogen we niet alles eten en alleen maar licht te verteren voedsel tot ons nemen. Maar goed, dat hebben we er graag voor over.
Tot zover mijn overpeinzingen over deze drie rustige dagen ter voorbereidin op wellicht drie zeer vermoeiende dagen in de jeep.
Tot in Bolivia.
Het is nu 17.30 uur zondag 28-10 en dus de hoogste tijd om iets over de afgelopen drie dagen te vertellen.
Vrijdagmorgen begon de reis van Iquique naar San Pedro de Atacama al redelijk vroeg, want we hadden een hele tocht voor de boeg. We volgden de Pan Americana, ik geloof de langste weg ter wereld vanuit Noord- Amerika tot het uiterste zuiden van Zuid- Amerika, langs de kust tot Calama. We zagen prachtige stranden en grillige rotspartijen, die het land van de Pacific scheiden. Bij Calama gingen we landinwaarts de bergen en hoogte in. Ook hier soms uitgestrekte hoogvlakten en soms unieke vergezichten op de vele hoge, weidse bergen. Opvallend was de kleur van het zand cq steen, dat soms licht en soms donker was met rood, bruin, wit, grijs en zwart als basiskleuren. Ik hoop, dat het op de foto's een klein beetje te onderkennen is.
Een andere opvallend iets op de lange, rechte Pan Americana was het grote aantal kruisjes langs de weg, dat het aantal dodelijke ongelukken aangaf. We hebben ze niet geteld, maar het moeten er tientallen zo geen honderden geweest zijn.
Tegen einde middag kwamen we aan in San Pedro de Atacama (San Pedro), 'n lieflijk dorpje, waar de beschaving zijn intrede nog lijkt te moeten doen, maar waar wel overal Wi-fi aanwezig is. Het geheel (1900 inwoners) bestaat uit lange rechte muren van ca. 2,5 meter hoogte met hier en daar houten deuren, die toegang gaven tot een winkeltje of restaurant. Geen verdieping erop, maar gewoon een plat dak. De ongeveer 15 straatjes zijn verharde zandpaden, die veel stof doen opwaaien bij passerende auto's.
Dankzij Paul's goede huiswerk konden we bij hotel Elim direct terecht en het afdingen verliep ook dit keer voor Lood redelijk. Hier blijven we drie nachten op ca 2500 meter hoogte om vast te wennen aan het nog hoger gelegen Bolivia.
Groot deel van de zaterdag besteed aan het (uit)zoeken van een betrouwbaar reisburo voor onze volgende trip nl.: een driedaagse tocht per jeep naar Bolivia, maar daarover later uiteraard meer. Einde dag gelukt, dus tot maandagmorgen rust.
Zondag-ochtend hebben Paul en Nel nog een ferme wandeling gemaakt in omgeving dorp om wat extra conditie te kweken voor Bolivia, terwijl Ingrid op het terras wachtte op Lood, die eens een chileense mis wilde bijwonen. Al jaren niet zo'n lange preek (ca 25 minuten) gehoord!!!
Overige tijd besteed aan bezoek winkeltjes met lokale producten en lezen in tuin van hotel. Tevens kon Lood, die verantwoordelijk is voor de pecunia, zijn administratie bijwerken, zoals op een van de foto's te zien is.Ook op z'n tijd een glaasje hebben we
niet vergeten. Paul is, zoals bijna elke dag, met zijn boekwerk bezig om te voorkomen, dat we de volgende dagen voor verrassingen komen te staan. En dat lukt hem steeds weer verdomd goed.
Tot slot nog een geruststellende mededeling voor iedereen, die een beetje jalours op ons zou kunnen zijn: vanaf vandaag mogen we tot en met woensdag geen alcohol gebruiken i.v.m. de hoogte waarop we bivakkeren. Tevens mogen we niet alles eten en alleen maar licht te verteren voedsel tot ons nemen. Maar goed, dat hebben we er graag voor over.
Tot zover mijn overpeinzingen over deze drie rustige dagen ter voorbereidin op wellicht drie zeer vermoeiende dagen in de jeep.
Tot in Bolivia.
-
29 Oktober 2012 - 14:52
Bianca:
Plien, wat zitten jullie in een andere wereld! Geweldige foto's geven me een goeie indruk! Best luguber, die kruizen en in de bewoonde wereld een Bonanza sfeertje! Op de dag dat Feijenoord gelijk speelde tegen Ajax (2-2) rommelden jullie dus tevreden rond in en om Hotel Elm en was het hier een beeldige zonnige Herfstdag. Nu is het maandag, grijs, nat en koud genoeg om een rode-port-moment in te plannen. En dan zijn jullie op jullie beurt helemaal niet jaloers op het leven hier, nu Koning Alcohol even uit ZuidAmerika is verbannen! Veel sterkte in de jeep, ik hobbel in gedachten mee! Kussen!elly! -
29 Oktober 2012 - 21:45
Su:
Lood hoop toch wel dat je een kaarje hebt opgestoken in de Chileense kerk?
Enjoy,en afzien zonder die wijn dan maar...wij proosten dan wel op jullie!
veel plezier , en die fotos komen nog door?
lfs Su -
31 Oktober 2012 - 20:16
Inge & Hille:
Ziet er goed uit daar. We proosten vanavond op jullie prachtige reis! -
31 Oktober 2012 - 20:16
Inge & Hille:
Ziet er goed uit daar. We proosten vanavond op jullie prachtige reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
