Paradise Lost

Een vliegtuig heeft een noodlanding moeten maken op een eiland, dat onbewoond lijkt. De overlevenden wonen daarna op een breed strand in een baai, met aan de ene kant niets dan eindeloos blauwe zee, en aan de andere kant dicht beboste heuvels. Een paradijselijk beeld uit de bijzondere televisieserie “Lost”, bij sommige lezers wellicht bekend.
Welnu, wij wanen ons al een paar dagen in deze serie. We zijn niet gecrasht, natuurlijk, maar via een angstig smal weggetje naar beneden een strand opgereden, waarop zich op enige afstand ook nog een Bulgaarse en twee Duitse campers bevinden. Maar voor de rest klopt het beeld helemaal. Er is verder niets, je hoort er niets, behalve dan het klotsen van de golfjes. De dagelijkse stilte wordt slechts tweemaal onderbroken door een kudde schapen, die door een herder vanuit zijn auto wordt gehoed. O ja, op de eerste dag trokken er ook nog een paar honderd geiten over “ons” strand. Maar verder niets dan een zalige rust.
Wij worden hier gezelschap gehouden door twee zwerfhonden met hele zielige ogen, die de hele dag op een afstandje geduldig liggen te wachten totdat Nel hen een copieus diner van onze leftovers serveert.
Kortom, we staan al dagen in een paradijsje aan de kust van Sithonia, één van de drie schiereilanden van Halkidiki.